Cudzoziemcy pośród Bożego Ludu

Spread the love

Kolejna wizja proroka Izajasza przybliża nas do czasów mesjańskich, w którym także cudzoziemcy będą mogli być zaliczani do Bożego ludu. Izajasz upewnia ich, że jeśli przestrzegają szabatu i zachowują, Boże prawo nie zostaną wyłączeni spośród ludu Bożego. Znajdzie się dla nich miejsce także na tej Górze świętej, gdzie Bóg zaprosi swój lud do nowej świątyni.

Obietnica ta w pełni realizuje się w Kościele. Wybraństwo Boże, którego dziedzicem był lud Izraela, zostaje przecież w kościele Chrystusowym rozciągnięte na wszystkie ludy i narody, które przyjęły chrzest w imię Zbawiciela. W dzisiejszych czasach ważne jest, abyśmy o tym pamiętali. Zjednoczenie pomiędzy ludźmi ma nastąpić nie na skutek odrzucenia Ewangelii Chrystusowej, przemilczenia tego, co daje nam Zbawiciel, ale właśnie poprzez zwrócenie się do Niego. On nadaje sens historii świata, w tym historii zbawienia. Mówienie o jakiejkolwiek jedności z pominięciem tego, co daje nam Chrystus, jest wręcz anty Ewangelią. Próbą zastąpienia owej mesjańskiej wizji proroka Izajasza jakąś utopijną koncepcją lewicowych ideologii.

Nie było, nie ma i nigdy nie będzie prawdziwej jedności między ludźmi bez przyjęcia Jezusa Chrystusa jako Zbawiciela świata. Inaczej świat nie potrzebowałby Mesjasza. Wystarczyłyby jakieś lewackie umysły, które wcielając w życie swój plan, przyniosłyby pokój, sprawiedliwość i miłość. Tymczasem tam, gdzie owe umysły powstają jedynie leje się krew, przychodzi nieszczęście niesprawiedliwość. Czyż bowiem znamy bardziej zbrodnicze systemy niż komunizm i jego pochodne? Czy ludzkie utopie marzące o niebie na ziemi nie kończyły się jedynie stworzeniem tego, co nazywamy przedsionkiem piekła?

Niepowtarzalność orędzia Jezusa Chrystusa pochodzi właśnie z inspiracji Boga. To w chwili narodzenia Pana Aniołowie śpiewali Chwała Bogu na wysokości, a na Ziemi pokój ludziom, w których ma upodobanie.

Pozostaje więc tam z całą mocą odrzucić wszelkie ludzkie pomysły mające za zadanie marginalizowanie obecności Chrystusa w przestrzeni publicznej. Jezus i tylko Jezus przynosi zbawienie. On przynosi prawdziwy pokój. On jest sędzią i rozjemcą narodów. A zatem marana tha, przyjdź, panie Jezu.

PIERWSZE CZYTANIE (Iz 56, 1-3a. 6-8)
Zbawienie jest przeznaczone dla wszystkich narodów

Czytanie z Księgi proroka Izajasza.

Tak mówi Pan: «Zachowujcie prawo i przestrzegajcie sprawiedliwości, bo moje zbawienie już wnet nadejdzie i moja sprawiedliwość ma się objawić. Błogosławiony człowiek, który tak czyni, i syn człowieczy, który się stosuje do tego, czuwając, by nie pogwałcić szabatu, i pilnując swej ręki, by się nie dopuściła żadnego zła.
Niech cudzoziemiec, który się przyłączył do Pana, nie mówi tak: „Z pewnością Pan wykluczy mnie ze swego ludu”.
Cudzoziemców zaś, którzy się przyłączyli do Pana, ażeby Mu służyć i aby miłować imię Pana i zostać Jego sługami – wszystkich zachowujących szabat bez pogwałcenia go i trzymających się mocno mojego przymierza, przyprowadzę na moją świętą górę i rozweselę w moim domu modlitwy. Całopalenia ich oraz ofiary będą przyjęte na moim ołtarzu, bo dom mój będzie nazwany domem modlitwy dla wszystkich narodów». Tak mówi Pan Bóg, który gromadzi wygnańców Izraela: «Jeszcze mu innych zgromadzę oprócz tych, którzy już zostali zgromadzeni».

Oto słowo Boże.

PSALM RESPONSORYJNY (Ps 67, 2-3, 4-5, 7-8)

Refren: Niech wszystkie ludy sławią Ciebie, Boże.

Niech Bóg się zmiłuje nad nami i nam błogosławi; *
niech nam ukaże pogodne oblicze.
Aby na ziemi znano Jego drogę, *
Jego zbawienie wśród wszystkich narodów.

Niech Ciebie, Boże, wysławiają ludy, *
niech wszystkie narody oddają Ci chwałę.
Niech się narody cieszą i weselą, †
bo rządzisz ludami sprawiedliwie *
i kierujesz narodami na ziemi

Ziemia wydała swój owoc; *
Bóg, nasz Bóg, nam pobłogosławił.
Niech nam Bóg błogosławi *
i niech cześć Mu oddają wszystkie krańce ziemi.

ŚPIEW PRZED EWANGELIĄ

Aklamacja: Alleluja, alleluja, alleluja.

Przyjdź, Panie, i nawiedź nas w pokoju,
abyśmy się cieszyli wobec Ciebie z czystym sercem.

Aklamacja: Alleluja, alleluja, alleluja.

EWANGELIA (J 5, 33-36)
Jan był lampą, co płonie i świeci

Słowa Ewangelii według Świętego Jana.

Jezus powiedział do Żydów: «Wysłaliście poselstwo do Jana, i on dał świadectwo prawdzie. Ja nie zważam na świadectwo człowieka, ale mówię to, abyście byli zbawieni. On był lampą, co płonie i świeci, wy zaś chcieliście radować się krótki czas jego światłem.
Ja mam świadectwo większe od Janowego. Są to dzieła, które Ojciec dał Mi do wypełnienia; dzieła, które czynię, świadczą o Mnie, że Ojciec Mnie posłał».

Oto słowo Pańskie.

Dodaj komentarz

Twój adres e-mail nie zostanie opublikowany. Wymagane pola są oznaczone *

Oblicz: * Time limit is exhausted. Please reload the CAPTCHA.