Czy nasza Nadzieja złożona w Miłosierdziu Boga? Zdecydowanie tak, gdyby tak nie było Pismo Święte nie zawierałoby słów, że miłosierdzie odnosi triumf nad sądem. A Święty Paweł czy nie przestrzega nas, że jeżeli oczekujemy nadejścia Dnia Pańskiego i staramy się przyspieszyć jego czas, czyż nie powinniśmy baczyć na nasze postępowanie i nasze życie?
Wiele razy krzyczymy w naszym życiu i wołamy wręcz do Boga, że coś jest niesprawiedliwe. Chcielibyśmy wymierzenie jak najszybszej sprawiedliwości tym, którzy przeciwko nam zawinili. Kiedy to jednak my jesteśmy winowajcami, bardzo szybko zwracamy się do wszystkich możliwych instancji z prośbą o miłosierdzie. Nie chcemy pokutować, chcemy miłosierdzia, oczekujemy łaski, pragniemy drugiej szansy.
O tak bez Miłosierdzia Bożego cóż, możemy mieć, co by mogło świadczyć na naszą obronę przed Majestatem Najwyższego? Jakiekolwiek nasze dobre czyny, jakikolwiek poświęcenie, nawet oddanie życia w imię Boga i dla jego spraw uzyskuje znaczenie dopiero wtedy, kiedy Bóg daruje nam grzech i oczyszcza nas od wszelkiej winy. To właśnie jest nasza Nadzieja. Znaleźć nasze dobre czyny, oczyszczone od wszelkiej niedoskonałości, obmyte krwią Baranka.
Jakże zwodnicze i urągające Bogu są te głosy, które otwarcie wieszczą „nie ma po co chodzić do kościoła. Nie ma sensu modlić się. Wystarczy być dobrym człowiekiem…”. Urąganiem religii i urąganiem Bogu jest pokładanie nadziei tylko i wyłącznie we własnym życiu, życiu pełnym usterek, błędów.
Jak wielkim brakiem wiary, jaką naiwnością i głupotą wykazują się ci wszyscy, którzy dla zysku, tak zwanej kariery, pięciu minut w swoim życiu, wykazują się ci wszyscy, którzy otwarcie wypowiadają się przeciwko Bogu i Kościołowi, deklarują, że odrzucają sakramenty, odrzucają Kościół, bo według nich tam mogą znaleźć ludzi grzesznych. Jaki zysk, jaka popularność warte są tego, by ryzykować własnym życiem wiecznym, by gardzić miłosierdziem Boga, by pokładać ufność tylko w sobie i mówić sobie, „jestem lepszy od innych. System doskonalszy, ponieważ nie ma we mnie tych grzechów, które mogą dostrzec u ludzi, którzy chodzą do Kościoła.”
Mowa była już o tym we wczorajszym wpisie, że Kościół jest kliniką dla grzeszników, jednak z tej kliniki mogą skorzystać ci, którzy przychodzą, aby się leczyć. Nie aby atakować lekarzy, personel, zarzucać im brak doskonałości i wytykać ich własne błędy. Wszyscy jesteśmy słabi, jesteśmy grzesznikami. Jednak istotą Kościoła jest ukazywanie świętości Boga, przypominanie, że jego głową jest Jezus Chrystus i odwoływanie się do miłosierdzia Zbawiciela. Korzystanie z tego daru łaski, którym są sakramenty święte. Czytanie i wsłuchiwanie się w słowo Boże oraz pełnienie w życiu tego, co poleca nam Król Miłosierdzia. Ten sam, Który na końcu czasów przyjdzie jako Sędzia Sprawiedliwy.
Marana tha -przyjdź Panie Jezu.
PIERWSZE CZYTANIE (Iz 45, 6b-8. 18. 21b-25)
Niebiosa, spuśćcie Sprawiedliwego
Czytanie z Księgi proroka Izajasza.
«Ja jestem Pan, i nikt poza Mną. Ja czynię światło i stwarzam ciemności, sprawiam pomyślność i stwarzam niedolę. Ja, Pan, czynię to wszystko.
Niebiosa, wysączcie z góry sprawiedliwość i niech obłoki z deszczem ją wyleją! Niechaj ziemia się otworzy, niech zbawienie wyda owoc i razem wzejdzie sprawiedliwość! Ja, Pan, jestem tego Stwórcą».
Albowiem tak mówi Pan, Stworzyciel nieba, On Bogiem, który ukształtował i wykonał ziemię, który ją mocno osadził, który nie stworzył jej bezładną, lecz przysposobił na mieszkanie: «Ja jestem Pan i nie ma innego.
Czyż nie Ja jestem Panem, a nie ma innego boga prócz Mnie? Bóg sprawiedliwy i zbawiający nie istnieje poza Mną. Nawróćcie się do Mnie, by się zbawić, wszystkie krańce świata, bo Ja jestem Bogiem i nikt inny!
Przysięgam na siebie samego, z moich ust wychodzi sprawiedliwość, słowo nieodwołalne. Tak, przede Mną się zegnie wszelkie kolano, wszelki język na Mnie przysięgać będzie, mówiąc: „Jedynie u Pana jest sprawiedliwość i moc”. Do Niego przyjdą zawstydzeni wszyscy, którzy się na Niego zżymali. W Panu uzyska swe prawo i dostąpi chwały całe plemię Izraela».
Oto słowo Boże.
PSALM RESPONSORYJNY (Ps 85, 9ab-10, 11-12, 13-14)
Refren: Sprawiedliwego spuśćcie nam, niebiosa.
Będę słuchał tego, co Pan Bóg mówi: *
oto ogłasza pokój ludowi i świętym wyznawcom.
Zaprawdę bliskie jest Jego zbawienie †
dla tych, którzy Mu cześć oddają, *
i chwała zamieszka w naszej ziemi.
Łaska i wierność spotkają się z sobą, *
ucałują się sprawiedliwość i pokój.
Wierność z ziemi wyrośnie, *
a sprawiedliwość spojrzy z nieba.
Pan sam szczęściem obdarzy, *
a nasza ziemia wyda swój owoc.
Sprawiedliwość będzie kroczyć przed Nim *
a śladami Jego kroków zbawienie.
ŚPIEW PRZED EWANGELIĄ (Iz 40, 9-10)
Aklamacja: Alleluja, alleluja, alleluja.
Podnieś mocno twój głos, zwiastunko dobrej nowiny,
oto Pan Bóg przyjdzie z mocą.
Aklamacja: Alleluja, alleluja, alleluja.
EWANGELIA (Łk 7, 18b-23)
Na Chrystusie spełniają się proroctwa
Słowa Ewangelii według Świętego Łukasza.
Jan przywołał do siebie dwóch spośród swoich uczniów i posłał ich do Jezusa z zapytaniem: «Czy Ty jesteś Tym, który ma przyjść, czy też innego mamy oczekiwać?» Gdy ludzie ci zjawili się u Jezusa, rzekli: «Jan Chrzciciel przysyła nas do Ciebie z zapytaniem: Czy Ty jesteś Tym, który ma przyjść, czy też innego mamy oczekiwać?»
W tym właśnie czasie wielu uzdrowił z chorób, dolegliwości i uwolnił od złych duchów; oraz wielu niewidomych obdarzył wzrokiem. Odpowiedział im więc:
«Idźcie i donieście Janowi to, co widzieliście i słyszeliście: niewidomi wzrok odzyskują, chromi chodzą, trędowaci zostają oczyszczeni i głusi słyszą; umarli zmartwychwstają, ubogim głosi się Ewangelię. A błogosławiony jest ten, kto nie zwątpi we Mnie».
Oto słowo Pańskie.